Świadomi trudnej sytuacji w jakiej znalazła się nasza formacja staramy się rozwiązywać nie tylko bieżące problemy, ale wskazywać gotowe systemowe rozwiązania, które w naszej ocenie wpłyną pozytywnie na funkcjonowanie Polskiej Policji. Taki gotowy zbiór przygotowany przez Zarząd Główny NSZZ Policjantów nosi nazwę “Pakiet dla Policji 2023”. Postaramy się w kilku najbliższych tygodniach przygotować streszczenia wraz z infografikami, które przybliżą Wam drogie koleżanki i koledzy postulaty zawarte w tym pakiecie.
Sam pakiet znajduje się na stronie głównej NSZZP i zawiera rozwiązania, które w naszej ocenie realnie wpłyną na trudną sytuację w jakiej znalazła się nasza instytucja. Rozumiemy doskonale, że każda funkcjonariuszka i funkcjonariusz Policji musi stosować się do dyscypliny służbowej, w związku z tym absolutnie wszystkim stawiane są szczególne wymagania. Nie podlega również dyskusji, że każdy kto w jakikolwiek sposób nie podporządkuje się dyscyplinie służbowej wynikającej ze stosunku służbowego może ponieść odpowiedzialność. Wszystko to zostało skrupulatnie opisane w rozdziale 10 Ustawy o Policji (Dz.U. z 1990 r. nr 30, poz. 179).
Postępowanie dyscyplinarne zostało stworzone by z jednej strony mieć możliwość natychmiastowego wpłynięcia na los policjanta objętego takim postępowaniem, ale również dać możliwość obrony przed stawianymi zarzutami. Podstawą wszelkich rozstrzygnięć w postępowaniach dyscyplinarnych jest tylko i wyłącznie ustalenie stanu faktycznego. Ustawodawca przewidział dla strony służbowej określony tryb postępowania, jak również katalog kar, w tym tej najsurowszej czyli wydalenia ze służby. Objęty postępowaniem zgodnie z wolą ustawodawcy ma zagwarantowane prawa, w tym do sprawiedliwego i rzetelnego postępowania. Broniący się funkcjonariusz pozostaje zatem w służbie, choć może już na wstępie ponieść karę finansową w związku z zawieszeniem. Wciąż jednak pozostaje w stosunku pracy, a tym samym ma zapewnioną ochronę socjalną dla siebie i swojej rodziny aż do momentu prawomocnego rozstrzygnięcia. Taki tryb jest sprawiedliwy społecznie.
O usunięcie z ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 171, z 2022 r., poz. 2600, z 2023 r., poz. 185, 240, 289, 347, 535, 641) art. 41 ust. 2 pkt 5 umożliwiającego właściwym organom Policji zwolnienie policjanta ze służby, gdy wymaga tego ważny interes służby, NSZZ Policjantów ubiega się nie po raz pierwszy.
Jest to bowiem przepis, który spośród wszystkich istniejących podstaw prawnych daję możliwość usunięcia policjanta ze służby w sposób wyjątkowo nieobiektywny. Z tego powodu stał się przepisem, po który przełożeni sięgają najchętniej jeśli nie są w stanie udowodnić policjantowi żadnego konkretnego przewinienia, a policjant stał się dla nich osobą niewygodną. O nadużywaniu tej podstawy najobiektywniej świadczą statystyki dyscyplinarne. Interesu służby, który przez ten przepis ma być chroniony w rzeczywistości stoi w sprzeczności zarówno z tym interesem, jak i z interesem policjanta do uczciwej obrony.
Ta praktyka podważa zaufanie szeregowych funkcjonariuszek i funkcjonariuszy zarówno do swoich przełożonych, którzy ten proces administracyjny rozpoczynają, jak również do samej instytucji Policji, która powinna stać na straży przepisów, a nie je instrumentalnie wykorzystywać przeciwko własnym pracownikom.
W procesie zwalniania policjanta na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 „interes służby” staje się przedmiotem interpretacji zbyt często oderwanym od rzeczywistości i od jego prawdziwego znaczenia. Wykreślenie go zatem z ustawy wcale nie zuboży katalogu możliwości wydalania policjantów ze służby, ale go tylko zobiektywizuje, wzmacniając tym samym prawo policjantów do uczciwej obrony, czyli do procesowego wykazania swojej niewinności.
Zespół prasowy ZW NSZZ Policjantów w Rzeszowie
foto Lubuska Policja
